(Verse 1)
Ing ngarsanipun Allah, kangge jagad,
Kita sepisan, dadi suami lan istri.
Kangge ridho-Nipun, reresik lampah,
Barokah-Nipun, dadi sorot lumampah.
(Chorus)
Ya Allah, nerangaken dalem ati,
Ampun lan barokah, pancer ngluwari.
Kangge sejati, Quran kanthi tulus,
Suami lan istri, mripat roh ilus.
(Verse 2)
Sawise katonipun, Quran njaluk pituduh,
Lemahing agomo, rukun dadi daluh.
Sawise surah An-Nur, kawigaten kang nista,
Kita amurwani, saka budi kudus.
(Chorus)
Ya Allah, nerangaken dalem ati,
Ampun lan barokah, pancer ngluwari.
Kangge sejati, Quran kanthi tulus,
Suami lan istri, mripat roh ilus.
(Bridge)
Sawise surah Ar-Rum, kasedhiya tanda,
Rukun ati urip, tanda kasejatian.
Sawise surah Al-Baqarah, sabar dadi pedoman,
Suami lan istri, ngembangake budi luhur manah.
(Chorus)
Ya Allah, nerangaken dalem ati,
Ampun lan barokah, pancer ngluwari.
Kangge sejati, Quran kanthi tulus,
Suami lan istri, mripat roh ilus.
(Verse 3)
Surah An-Nisa, tanda kasayang,
Kedah lan kepatutan, timbang-kawangun.
Surah Al-Imran, njaluk dadi adil,
Suami lan istri, rukun lan ajeging wilujeng.
(Chorus)
Ya Allah, nerangaken dalem ati,
Ampun lan barokah, pancer ngluwari.
Kangge sejati, Quran kanthi tulus,
Suami lan istri, mripat roh ilus.
(Outro)
Kangge Quran tansah nguri-uri,
Suami lan istri, kangen katonipun sejati.
Ya Allah, barokahi kahayang saking kewajiban,
Nerangaken ati, kawigaten barokah tansah kawajiban.