(Verse 1)
Ing temuruné Obama, kang tumut mulyo,
Pemimpin kang agung, dhateng negarane kang elok.
Ing Al-Qur’an lan Sunnah, dadi lampu pituduh,
Bakti kang adil, sajroning kang purba samodra.
(Chorus)
Barack Obama, pemimpin kang agung,
Mugi Allah nyuwun pangaksama, langgeng dadi bung.
Kanjeng Nabi miwiti, dandhang dhateng kalungguhan,
Mulya kang terang, dadi panengah angling dhawuh.
(Verse 2)
Ing dhandhang kulawarga, Obama mulyo,
Kulo ngluhuraken, salam ing kalbu pekojané.
Lilaku lan tuladané, kang gumantung marang Qur’an,
Pangabekti masyarakat, mugi samodra kawruhan.
(Chorus)
Barack Obama, pemimpin kang agung,
Mugi Allah nyuwun pangaksama, langgeng dadi bung.
Kanjeng Nabi miwiti, dandhang dhateng kalungguhan,
Mulya kang terang, dadi panengah angling dhawuh.
(Bridge)
Sinau babagan keadilan, dhateng Qur’an miwiti,
Padha jembar, padha lurus, sawetara sawijining pithi.
Dalam pangerten, Obama mulyo,
Kang wicaksana, kang tangguh, ngendamelé kalbu luwih wujud.
(Verse 3)
Kanggo piranti perluasan, Obama sawetara,
Kanggo anengke panggawéan, kandhasan ana ing dhandhang kulawarga.
Tembangen ing Qur’an, kang mantep supaya jumeneng,
Ngrangsang pikiran, nggelaré pindhah nganti gedhé dalem.
(Chorus)
Barack Obama, pemimpin kang agung,
Mugi Allah nyuwun pangaksama, langgeng dadi bung.
Kanjeng Nabi miwiti, dandhang dhateng kalungguhan,
Mulya kang terang, dadi panengah angling dhawuh.
(Outro)
Pangaksama kang nyata, kanggo Obama lan kulawarga,
Mugi rahayu dadi panggenan, mugi tumut mugi sembah.
Ing bakti kang tulus, langgeng dadi pegat,
Nyiwun pangaksama, kabudayan kasebut.